Çınar Gibi
Ördüm sözcükleri, kapısız, penceresiz.
Acılar için döktüm sokaksız mısraları.
Şiirlerim çeşmesiz
Susadı kalem uçları.
Gör bak nasıl yeşerdim, susuz, topraksız
Ümittir acıların bu yanışları.
Ördüm odaları harçsız, dikişsiz.
Sevgiler için kurdum elemsiz sarayları.
Duygularım bacasız
Üşüdü ilham elleri.
Gör bak nasıl ısındım odsuz, güneşsiz
Ümittir acıların bu yanışları.
Ördüm fikirleri hilesiz, nakaratsız.
Zulümler için kazdım çıkışsız mahzenleri.
Kalemim acımasız
Sır oldu metem güftecileri.
Gör bak nasıl büyüdüm eşsiz, rakipsiz
Ümittir dalların uzayışları.
Reşat Önder