|
SEVİNÇ
(Reşat ÖNDER)
Tarifi
Sevinç (Os. Surûr, meşerret, neş’e; İng. Joy; Fr. Joie) Hoşnut edici yaşantıların ortaya çıkardığı ve türlü dış belirtileri olan doyurucu bir coşku. Hoş yaşantıların ortaya çıkardığı, hareket, mimik, jest, konuşma ve düşünceye yansıyan doyurucu, rahatlatıcı bir duygu durumudur; şeklinde de tarif edilir. İnsan çok istediği bir nesneye, varlığa yada duruma kavuşunca meydana gelir.
Kendine mahsus şiddeti olan insanları birbirine en çok yaklaştıran duygu sevinçtir. Sevinç yalnızlığa katlanamaz. Sevinç paylaşım ister. “Sevinç paylaşıldıkça büyür, keder paylaşıldıkça küçülür” atasözü güzel bir anlatma biçimidir.
HANÇERLİOĞLU, Felsefe, a.e., “sevinç” mad.
TÜTÜNCÜ, a.g.m., D.E.Ü. İ.F.D. c.IV, s.272.
TÜTÜNCÜ, a.m., D.E.Ü. İ.F.D. sayı 4, s.272.
|
|